آلبالو میوه ای است صفرا بُر و برای وادار کردن کیسه صفرا به ترشح صفرای انباشته شده در آن به درون معده بسیار مفید است. البته بعضی از افراد نمی توانند آلبالو را تحمل کنند و به همین جهت این گروه می توانند از چای آلبالو استفاده کنند.
برای تهیه چای آلبالو می توانید صد گرم آلبالو تازه را که خیلی خیلی هم رسیده نباشد در یک قوری آبجوش ریخته و مدت بیست دقیقه آنرا بجوشانید و حاصل را که به شکل یک مایع بسیار خوش رنگ و شفاف است با قند یا شکر میل کنید. این کار نیز عملی است که جوشانده آلبالو را در یخچال نهاده و به تدریج تا پایان روز و در دفعات آنرا بنوشید.
چای آلبالو برای کم کردن خارش بدن و رفع حساسیت واز بین بردن جوش های جوانی نیز مؤثر است.  

گیلاس یکى از تسکین دهنده هاى اعصاب بوده کار کبد و معده را تنظیم و تعدیل نموده در عین حال داراى خواص خنک کنندگى و تقویت مى باشد. قند محتوى در گیلاس که از لوولوز ترکیب شده براى مبتلایان به بیمارى دیابت بسیار مناسب است . به سبب خواص مدر بودن و تقویت کنندگى آن را در بیماریهاى نقرس ، روماتیسم ، اختلالات کلیوى و یبوست به کار مى برند. و به مناسبت وجود ویتامین آ تعادل اسیدى - قلیائى را حفظ نموده و از عوامل حفظ و تقویت قواى جوانى بشمار مى آید. کوبیده گیلاس تازه چنانچه روی پوست صورت قرار گیرد خشکی و کدورت پوست را برطرف می کند و پوست صورت را تقئیت کرده و شفاف می نماید. علاوه بر آن به سبب دارا بودن اسید کینیک در درمان بیماریهاى کلیوى و بخصوص سنگهاى مجارى ادرار تجویز مى شود اگر گیلاس را صبح ها میل کنند اثر آن بیشتر و فعالتر خواهد گردید مشروط بر آنکه ناشتا مصرف گردد. براى آنکه به عنوان داروى معالج مؤ ثر افتد لازم است بجز گیلاس چیز دیگرى به صورت صبحانه خورده نشود و موقع ناهار وشام هم قبل از شروع به غذا خوردن مقدارى گیلاس تناول شود. اگر یکى دو روز بجز گیلاس چیز دیگرى خورده نشود کلیه مواد زائد و سموم موجود در بدن دفع خواهد شد. به عبارت دیگر گیلاس یکى از دفع کننده هاى بسیار عالى سموم و فضولات بدن مى باشد.
نوشیدن روزى دو لیوان آب گیلاس درمان را تکمیل مى کند. بهتر است آنرا در فواصل بین دو غذا مصرف نمایند.

جوشانده دم گیلاس یکى از مدرهاى بسیار معروف و قدیمى است که از زمانهاى گذشته از آن بهره مى گرفته اند. این جوشانده براى دفع تمامى اختلالات کلیه و مثانه بسیار مفید است . اگر بتوان آب گیلاس تازه را نیز به مقدار مساوى با جوشانده دم گیلاس مخلوط کرده بنوشند اثر آن چند برابر خواهد گردید. براى تهیه جوشانده مقدار 20 گرم دم گیلاس را در یک لیتر آب به مدت چند دقیقه بجوشانند سپس آنرا بگذارند تا خنک شود. بعدا آن را صاف کرده بتدریج بنوشند.

زالزالک حاوى مازو، پکتین ، کلسیم ، اسید مالیک مى باشد. مسلولین و مبتلایان به کم خونى مى توانند از آن کمک بگیرند، همچنین است در درمان روماتیسمى ها و مبتلایان به ورم روده.

غنچه آن بسیار بزرگ و شامل گلهای لوله ای، محصور در براکته هایی(براکته: هلالی هایی به شکل گلبرگ) با ظاهر متفاوت( برحسب نژادهای مختلف این گیاه) است ولی این براکته ها در نژادهای مختلف ممکن است در قسمت انتهایی، با ظاهر گرد یا نوک تیز و ... باشد. ناحیه غیر آزاد براکته های آن که به قسمت زیرین غنچه ها متّصل شده اند گوشتدار و دارای ذخایر مختلف غذایی است. نهنج ضخیم و گوشتدار آن شامل گلهای زیبایی به رنگ آبی یا آبی مایل به بنفش و میوه اش شفاف، به رنگ قهوه ای تیره و منتهی به تارهای سفید و متعددی در قسمت انتهایی است.

موطن اصلی آن منطقه مدیترانه بوده و از قدیم مصریان، یونانیان و رومیها آن را می شناخته اند ولی امروزه به پرورش، به منظور تغذیه و استفاده های دارویی در نواحی مختلف بخصوص در قسمتهای جنوب غربی اروپا کشت می شود.

خواص گیاه آرتیشو:کنگر فرنگی علاوه بر آنکه براکته هایش پس از پختن غنچه ها به مصرف تغذیه می رسد(از پایه برگها و قسمتهای سفید برگ به عنوان سالاد استفاده می شود و از براکته های گوشتی نوع پرورش یافته آن به عنوان سبزی لوکس استفاده میگردد)، اعضای دیگر آن به علّت طعم تلخ و مواد مؤثری که دارند( یک عصاره تلخ، سینارین، لعاب، تانن ها، اسیدهای آلی و ویتامین آ که تمام این مواد مسهل صفرا بوده و برای بیماریهای مجاری صفرا و هپاتیک مفید هستند. کلسیم،فسفر،پتاسیم،ویتامین B1,B2 و B3 و آهن از دیگر مواد فراوان موجود در این گیاه می باشند بطوریکه در هر صد گرم برگ این گیاه شش میلی گرم آهن موجود می باشد) موجب تحریک و افزایش صفرا و دفع ادرار می گردند و از این نظر در بیماریهای مربوط به این دو عضو می توانند مصرف شوند.در عین حال اثر مقوی، مدر، مقوی معده، صفرابر،تب بر و ضد رماتیسم دارند و می توان از آنها در اختلالات کبدی نظیر یبوست های ناشی از عدم دفع صفرا، وجود صفرا در خون، ورم روده، پیدایش تخمیرات و مسمومیت های ناشی از عدم دفع مواد از روده، زردی، قولنج های کبدی، سنگهای صفراوی، افزایش کلسترول خون، احتقان کبدی، بیماریهای کبدی، گرمسیری و غیره استفاده نمود. مصرف آن در بیماریهای مختلف مانند مرض قند ناشی از نارسایی اعمال کبد، چاقی، سردردهای یک طرفه، کهیر، آسم، نقرس، سنگ کلیه، تصلب شرائین، رماتیسم، کمی دفع ادرار مفید می باشد و نیز مصرف خارجی آن در بیماری هایی نظیر اگزما، التهاب و ورم پوست بدن، Prurigo و غیره اثر مفیدی دارد ضمناً در بیماری هایی مانند آنژین، گریپ و تبهای گرمسیری موجب دفع سموم از بدن بیمار از راه ادرار و بهبود بیماری می شود.

طرز تهیه چای آرتیشو : برای تهیه چای آرتیشو ده تا پانزده گرم برگ خشک و بیست تا چهل گرم برگ تازه آنرا در یک قوری کوچک آبجوش دم کرده و پس از بیست دقیقه آنرا صاف کنید و هر روز یکی دو استکان آز آن بنوشید.
در ضمن آب آرتیشو نیز دارای خواص درمانی بوده و شیره برگ آرتیشو یا کنگر فرنگی دارای املاح املاح معدنی مختلف و سینارین Cynarine است و مصارف درمانی فراوان دارد ولی تهیه آن امروزه چندان معمول نیست. مصرف آن اوره خون و مقدار درصد غیر طبیعی کلسترول خون را کاهش می دهد. معمولاً آب آرتیشو به آب سبزیهای دیگر برای تأثیر بیشتر بر روی کبد افزوده می شود.

 احتیاط : بهتر است زنان در طى دوره شیردادن از مصرف آرتیشو خوددارى کنند زیرا ترشح شیر را کاهش مى دهد.

قارچ موجب تسهیل جذب مواد غذائى در بدن مى گردد. در حالى که ناخالصیها را از بین مى برد دستگاه گوارش را تصفیه کرده و کلیه اخلاط مضره و فضولات را به خارج مى راند.
بعضى از انواع قارچها هستند که خام آنها بسیار خوب است و مى توان آنها را در سالاد بصورت خام همراه با سبزیجات دیگر مصرف نمود. در پختن قارچ باید متوجه بود که زیاد چرب تهیه نشود زیرا چربى زیاد هضم آنرامشکل مى سازد.