رد نظریه تکامل داروین با کشف یک اسکلت 4 میلیون ساله انسان

قلم:

به گزارش فارس به نقل از شبکه الجزیره، این تحقیقات که توسط گروهی از دانشمندان زیست شناسی در دانشگاه "کین ستیت " و "کالیفرنیا " ارائه شده درپی کشف اسکلت باقیمانده از یک انسان‌ اولیه در اتیوپی که عمری بیش از 4 میلیون سال دارد مربوط می‌شود.
این اسکلت که "اردی " نامگذاری شده ثابت می‌کند که ابنای بشر از اسلاف تکامل یافته از خانواده میمون‌ها و شامپانزه نبوده است.
الجزیره در ادامه این گزارش تصریح می‌کند: این در حالی است که پیش از این دانشمندان غربی مدعی بودند که میمون‌ها و شامپانزه‌ها اجداد اولیه انسان‌ها بودند که در سیر تکامل تاریخی به انسان‌های امروزی بدل شدند.
این تیم تحقیقاتی در گزارشی که در نشریه "ساینس " منتشر کردند، خبر دادند: که اردی از اولین گونه‌های انسانی در زمین به حساب می‌آید و از خانواده شامپانزه‌ها نیست.
این گزارش تصریح می‌کند: در حال حاضر هیچ شامپانزه‌ای کشف نشده که به اردی شبیه باشد.
دانشمندان اردی را جزء اولین انسان‌های ساکن بر روی کره زمین می‌دانند.
نظریه چالز داروین زیست شناس نسل انسان به گروهى از پستانداران به نام پریمادها برمى‌گردد. پریمادها شامل میمون‌ها، لمورها و آدمیان مى‌شوند.

 

گردآوری و بازنویسی گروه RoozBOX.com

اقیانوس منجمد شمالی در حال تبدیل شدن به اسید است

قلم:

به گزارش خبرگزاری فارس، تولیدات دی اکسید کربن در جهان در حال تبدیل کردن آب این اقیانوس به اسید با سرعتی بی‌سابقه است.
تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد در بسیاری نقاط در اقیانوس منجمد شمالی ظرف 10 سال آینده آب به اسیدی شدن خواهد رسید که در این مرحله نابودی منابع غذایی مانند صدف‌ها و حلزون‌ها آغاز شده و منجر به اختلای عمده در چرخه غذایی می شود. تا پایان قرن نیز کل اقیانوس منجمد شمالی به اقیانوسی از اسید تبدیل خواهد شد.
پروفسور ژان پیر گتوزو از اعضای مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در یک کنفرانس اقیانوس شناسی بین المللی در بارسلونا اعلام کرد که این روند بسیار نگران کننده است. ما می‌دانستیم که دریاها به تدریج در حال اسیدی شدن هستند اما هم اکنون متوجه شده‌ایم که وضعیت بسیار بدتر است و این میزان به سطحی رسیده که منجر به نابودی منابع غذایی در دریاها می‌شود.
به نوشته گاردین وی تأکید کرد این مشکل به ویژه در اقیانوس منجمد شمالی از اهمیت و شدت بیشتری برخوردار است چرا کهجذب دی اکسید کربن در آب سرد بیشتر از آب گرم است.
حدود یک چهارم دی اکسید کربن تولید شده توسط کارخانه‌ها، نیروگاه‌ها و خودروها هم اکنون توسط اقیانوس‌ها جذب می‌شود که برابر با بیش از 6 میلیون تن در روز است.
حل دی اکسید کربن در آب باعث ایجاد اسید کربنیک می‌شود و تحقیقات این دانشمند نشان داده که تا سال 2018، 10 درصد و تا سال 2050، 50 درصد این اقیانوس تبدیل به اسید شده و کل آن تا سال 2100 به این حالت درخواهد آمد. در کل زمین نیز افزایشی 3 برابری در میزان اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها مشاهده می‌شود که در 20 میلیون سال گذشته بی‌سابقه بوده است.
این حجم از اسیدی شدن باعث وارد آمدن ضربه‌ای بزرگ به اکوسیستم و چرخه غذایی می‌شود

 

گردآوری و بازنویسی گروه RoozBOX.com

بحث و بررسی پیرامون هلال های جوان هلال ماه بحثی جالب و جذاب است. این اهمیت برای ما مسلمانان از جنبه ای دیگر نیز قابل بررسی است و آن اینکه بسیاری از اعمال عبادی ما ، که هماهنگ با ماه قمری است ، به رؤیت هلال ارتباط مستقیم دارد که اهمیت بحث پیرامون این مطلب را برایمان روشن می سازد.

امید است که مقاله پیش رو شروعی بر افزایش اطلاعات ما در زمینه هلال ماه باشد.

? برای رصد هلال ماه چه باید کنیم؟

? انجام محاسبات

برای رصد هلال شامگاهی باید مشخصات ماه را برای لحظه غروب خورشید محاسبه کنیم.

امروزه برای انجام این محاسبات از نرم افزارهای رایانه ای با دقت بسیار بالا استفاده می شود که علاوه بر دقت بالا سرعت محاسبه را بسیار بالا می برد. در محاسبات ما باید مقادیر پارامتر هایی مانند سن ماه ، جدایی زاویه ای ، مدت مکث ، طول کمان ، فاز ماه ، ضخامت میانی ، اختلاف سمت ماه با خورشید و ... را برای منطقه رصد مورد نظر در لحظه غروب خورشید را استخراج کنیم.

در نهایت نیز موقعیت ماه در آسمان غربی بعد از غروب خورشید (سمت و ارتفاع ماه) را حداکثر به ازای هر ? دقیقه محاسبه می کنیم تا بتوانیم مکان ماه را در لحظات مختلف بیابیم.

? انتخاب منطقه رصد

یکی از مهمترین عوامل رؤیت پذیر بودن هلال انتخاب منطقه رصدی مناسب است . به طوری که شرح خواهیم داد این عامل بسیار بر رؤیت پذیر بودن یک هلال تاثیر گذار خواهد بود.

یک رصدگاه مناسب باید ویژگی های خاصی داشته باشد که سعی می کنیم به طور اجمالی به شرح چند ویژگی بپردازیم.

الف) وضعیت افق رصدگاه:

شاید مهمترین ویژگی یک رصدگاه مطلوب بودن افق رصدگاه است. مطلوب بودن یعنی اینکه در مکانی که ماه باید رؤیت شود حتی الامکان موانعی همانند کوه و درخت و ... کمتر وجود داشته باشد و یا حداقل ارتفاع این موانع به صفر نزدیک باشد. البته وجود موانع با ارتفاع بسیار کم و در فاصله بسیار دور بطوری که مانعی به حساب نیاید ، می تواند راهنمای بسیار خوبی برای رؤیت هلال باشد مثلاً می توان از آنها به عنوان شاخص سمت استفاده نمود.

لازم به ذکر است که افق صفر افقی است که جدایی زاویه ای لبه افق در هر قسمت تا سمت الراس ?? درجه باشد. به عنوان مثال هنگامی که از ساحل به دریا نگاه می کنیم به افقی تقریباً صفر نگاه کرده ایم . البته افق های منفی نیز وجود دارد که در ویژگی های دیگر رصدگاه به آن می پردازیم.

ب ) ارتفاع رصدگاه:

هر چه ارتفاع رصد گاه از سطح دریا بیشتر باشد آن وقت رصدگاه چند مزیت پیدا می کند.

اولاً ارتفاع موانع افق رصدگاه کم می شود به طوری که گاهی می توانیم زیر افق(افق منفی) را - که در حالت عادی و در شرایطی که روی زمین با ارتفاع کم از دریا هستیم نمی توانیم ببینیم - مشاهده کنیم. پس کمترین فایده یک رصدگاه مرتفع کم شدن موانع رصدی است.

ثانیاً اثر پدیده شکست نور نیز بیشتر می شود و در نتیجه آن بخت رؤیت پذیری هلال افزایش می یابد و حتی هنگامی که ماه به طور حقیقی غروب کرده است به علت پدیده شکست زمان بیشتری می توانیم هلال را مشاهده کنیم.

ثالثاً به علت رقیق شدن جو ،اثر کم شدن نور جسم کمتر می شود و همچنین به علت وجود آبادی های کمتر در ارتفاعات و دور بودن از شهرها گرد و غبار نزدیک افق کمتر خواهد بود.

ج ) وضعیت جوی رصدگاه:

مطمئنا برای هر رصد نجومی ، از جمله رصد هلال ، آسمانی ابری یا نیمه ابری مطلوب نخواهد بود. در نتیجه برای رصد هلال مناطقی توصیه می شود که دارای ثبات جوی نسبتا خوبی باشند. همچنین عواملی مثل رطوبت نیز در بررسی وضعیت جوی رصدگاه مورد مطالعه قرار می گیرند زیرا مثلا وجود رطوبت در هوا باعث متفرق کردن (پراش) نور به اطراف و در نهایت تضعیف نور رسیده از هلال به چشم راصد می شود.

د) وضعیت نوری رصدگاه:

معمولا برای رصدهای نجومی مناطقی مناسب است که از منابع نوری فاصله داشته باشد. در مورد رصد هلال نیز بهتر است به این موضوع نیز توجه کنیم. البته این عامل نقش کمتری را بر رؤیت هلال ایفا می کند ولی می توان نقش آن را در هلال های بحرانی مشاهده کرد.

? انتخاب ابزار آلات رصدی:

امروزه استفاده از ابزارهای رصدی برای رصد هلال بسیار اهمیت یافته است. در گذشته تنها وسیله رصدی برای رصد هلال ، دو چشم سالم راصد بود. اما امروزه و پس از ساخت دوربین های پیشرفته از این ابزارها بسیار استفاده می شود بطوری که هلال هایی مشاهده می شوند که به جز با ابزار دیده نخواهند شد.

الف) دوربین دوچشمی :

رایجترین ابزارها برای رصد هلال ماه دوربین های دوچشمی هستند.این ابزار برخلاف تصور بسیار کارا است. چند ویژگی خاص این ابزار را تا این حد مؤثر و کارا کرده است. شاید مهمترین و بارزترین ویژگی آن میدان دید وسیع آن باشد. علاوه بر میدان دید وسیع آن ، که گاهی به حدود ? درجه نیز می رسد ، کار کردن با آن نیز راحتتر است زیرا از هر دو چشم راصد برای رصد استفاده می شود. این کار چند مزیت دارد. اولاً باعث خستگی یک چشم نمی شود.

ثانیاً باعث افزایش توان جمع آوری نور و توان تفکیک شده که در نتیجه آن هلال راحتتر رؤیت می شود.هرچه قطر عدسی دوربین دوچشمی بزرگتر باشد توان جمع آوری نور آن بیشتر خواهد بود.

? چگونه هلال ماه را رصد کنیم؟

با توضیحاتی که داده شد پس از انجام محاسبات ، انتخاب مکان و ابزار رصد حال موقع آن است که در رصدگاه حاضر شویم و کار را شروع کنیم . اما چگونه ؟

ابتدا باید در زمان خاصی در رصدگاه حاضر شویم. این زمان برای هلال های شامگاهی باید قبل از غروب خورشید باشد.

? روش جستجوی هلال ماه :

روش جاروب افقی : این روش ساده ترین روش جستجوی هلال است که معمولاً اکثر رصدگران از این روش استفاده می کنند. در این روش سیستم پایه سمتی - ارتفاعی است. ابتدا با توجه به موقعیت ماه از نرم افزار (ارتفاع و سمت ماه) در هر لحظه مکان تقریبی ماه را پیدا می کنیم. سپس ابزار را به آن سمت نشانه می رویم. پس از آن از درون چشمی نگاه می کنیم و در همین حال محور ارتفاع را ثابت و محور سمت را آزاد می کنیم.

در این حالت ابزار در یک ارتفاع ثابت تنها می تواند در سمت جابجا شود. ابزار را به آرامی به صورت افقی جابجا می کنیم. باید توجه داشت که تمام نقاط را باید به دقت جستجو کرد و پس از اطمینان از رؤیت نشدن هلال در نقطه ای به نقطه بعدی توجه کنیم. پس از بررسی حدود ? درجه از مکان احتمالی ماه ( از هر طرف ) ضامن ارتفاع را آزاد می کنیم و ارتفاع را کمی کاهش یا افزایش می دهیم. آن قدر این کار را انجام می دهیم تا تمام مناطق احتمالی رؤیت شدن هلال را پوشش داده شود. حال باید منتظر رؤیت هلال باشیم.

این روش یکی از ابتدایی ترین روشها در رصد هلال با ابزار است که البته به علت دقت کم برای رصد هلال های بحرانی کارا نیست.

در پایان باید گفت که تجربه ، حرف اول را در رصد هلال می زند و یک رصدگر هلال باید تجربه خود را افزایش دهد تا با انتخاب بهترین گزینه ها بتواند هلال ماه را شکار کند.

منبع: پارس اسکای

در آینده راجع به موقعیت و رؤیت پذیری هلال ماه شوال امسال خواهید خواند.

 ایزاک نیوتن نظریه جاذبه را در سال 1689 نوشت، و معادلات او تا همین امروز برای پرتاب کاوشگرها به کرانه های دوردست منظومه شمسی به کار گرفته می شود. پس درک ما از جاذبه ممکن است دچار چه اشکالی باشد؟

نظریه نیوتن اشکالاتی دارد. این نظریه مدار عطارد، نزدیک ترین سیاره به خورشید، را درست توضیح نمی دهد و همانطور که نیوتن به خوبی می دانست این نظریه چیزی درباره اینکه  نیروی جاذبه چیست به ما نمی گوید. 200 سال طول کشید تا نابغه دیگری به نام آلبرت اینشتین با نظریه ای عمیق تر ظاهر شود. نظریه نسبیت عام اینشتین نیروهایی که ما به صورت قوه جاذبه می بینیم را ناشی از انحنای فضا و زمان (یا دقیقتر بگوییم "فضا-زمان") در اثر اجرام سنگین مانند زمین و خورشید می داند. (یعنی مفهوم نیرو را از گرانش حذف کرد.)

آلبرت آینشتاین

نظریه پیشرفته تر:

این مفهومی عجیب است، اما بسیاری از ما هر روز وقتی در اتومبیل می نشینیم و سیستم موقعیت یاب ماهواره ای (GPS) را روشن می کنیم درحال استفاده از نظریه اینشتین هستیم. حیرت انگیز است که باید این واقعیت که زمین، زمان را خم می کند در محاسبات وارد شود، وگرنه ماهواره های موقعیت یاب هر روز 11 کیلومتر از سر جای خود سُر خواهند خورد. نظریه اینشتین به زیبایی مدار عطارد و پدیده های خیلی پیچیده تر در کیهان را پیش بینی می کند.

رصدخانه لیگو به دنبال مشاهده آثار امواج جاذبه:

شاید سخت ترین آزمون برای نظریه اینشتین در قالب تپ اخترهای (پالسار) دوقلو ظاهر شود: دو ستاره با جرمی معادل خورشید اما فشرده شده در ابعاد یک شهر که هر ثانیه هزاران بار دور یکدیگر می گردند.

نظریه نسبیت پیش بینی می کند که این ستاره های عجیب همزمان با آزاد کردن انرژی به شکل امواج گرانشی، باید در حرکتی مارپیچی به سوی یکدیگر بچرخند.

تغییرات مشاهده شده در رقص شدید تپ اخترهای دوقلو دقیقاً همانقدر است که اینشتین با نظریه اش پیش بینی می کند، اما امواج گرانشی هنوز دیده نشده است. یافتن امواج گرانشی وظیفه ای است که به رصدخانه های "لیگو" (Ligo) در نزدیکی شهرهای سیاتل و نیواورلئان سپرده شده است. امواج گرانشی آنچنان که توسط اینشتین پیش بینی شده یکی از عجیب ترین پدیده های طبیعت است.

امواج جاذبه اگر وجود داشته باشند همین حالا که دارید این گزارش را می خوانید درحال حرکت از میان بدن شما هستند، ساعتتان را سریع و کند می کنند، سرتان را کش می دهند یا فشرده می کنند، اما خوشبختانه به میزانی کمتر از یک ذره تشکیل دهنده اتم. به همین دلیل احساسشان نمی کنید، اما خارق العاده اینکه لیگو ممکن است تاثیر آنها را مشاهده کند. رصد امواج گرانشی موفقیت چشمگیر دیگری برای اینشتین خواهد بود، اما حتی این نیز فیزیکدان هایی مثل من را راضی نمی کند.

به خاطر اینکه ما می دانیم مکان هایی در جهان هست که حتی نظریه اینشتین در آنها جواب نخواهد داد. در قلب سیاهچاله ها، یعنی خورشیدهای عظیمی که فروپاشیده اند و به نقطه ای با چگالی بی نهایت بدل شده اند، اینشتین ناکام خواهد ماند. و حتی حیاتی تر اینکه، در آغاز زمان یعنی هنگام انفجار بزرگ (Big Bang) تصویر اینشتین از فضا و زمان دیگر کفایت نمی کند. بنابراین ما فیزیکدان ها با یک مشکل عمیق روبرو هستیم. اگر واقعا بخواهیم درک کنیم که جهان چگونه و حتی چرا شروع شد، آنوقت باید بدانیم که فضا و زمان در آن لحظه آغازین چگونه بود.

چنین نظریه ای اگر وجود داشته باشد آنچیزی خواهد بود که به نظریه کوانتوم جاذبه معروف است. نظریه ای که از اینشتین پیشی می گیرد و نه تنها در عالم سیارات، ستاره ها و کهکشان ها جواب می دهد، بلکه همچنین در جهان اتمی سیاهچاله ها و در لحظه آغاز جهان نیز کار می کند. و این هدف نهایی علم فیزیک در قرن 21 خواهد بود.

منبع:

http://www.parssky.com/

لحظه تحویل سال، چه اتفاقی در آسمان می افتد؟

معمولاً هنگامی که یک سال شمسی به روزهای پایانی خود می رسد، صحبت از ویژگی های سال آینده شروع می شود. از بین این بحث ها، یک بحث بیش از بقیه جلب توجه می کند و آن، «لحظه تحویل» سال آینده است. طبق سنت، در این لحظه همه افراد خانواده دور هم جمع می شوند و بنا بر رسوم باستانی خود، آغاز سال نو را جشن می گیرند. این لحظه ای است که خاطره آن همیشه در یادها می ماند اما آیا تاکنون از خود پرسیده اید که اصولاً این زمان بر چه مبنایی انتخاب و تعیین می شود؟ و در این لحظه چه اتفاقی می افتد که آن را با آغاز سال پیوند می دهند؟

زمان و تقویم

زمان، انسان را به یاد ساعت و تقویم می اندازد. مطمئناً همه شما با نظام 24 ساعتی شبانه روز آشنا هستید و در زندگی روزانه خود به راحتی از آن استفاده می کنید. این نظام و مفهوم شب و روز، به قدری بدیهی است که شاید هرگز به منشأ و چرایی آن فکر نکرده اید. اما در سپیده دم تمدن، اجداد ما نمی توانستند این چنین ساده و راحت مفاهیم زمان را درک کنند. شاید نخستین مفهوم گذشت زمان برای آنان طلوع و غروب خورشید بوده است. بالا آمدن گوی فروزانی از شرق و فرونشستن آن در غرب و تکرار مداوم آن، انسان را به مفهوم روز وشب و سپس «شبانه روز» رهنمون شد. این بنیادی ترین جزء یک نظام سنجش زمان است: «پدیده ای متناوب و تکرار شونده» خوشبختانه طبیعت چندین پدیده متناوب دیگر نیز در اختیار انسان قرار داده است و از اینجا بود که مفاهیم سال، فصل و ماه پدید آمد. اما چرا انسان به واحدهای بزرگتر از روز روی آورد؟ با استفاده از واحدهای بزرگی همچون سال، دهه و قرن کار آسان تر می شود. واحد بزرگتر از روز ماه بود: یک دوره ی اهله ی ماه که از یک بدر تا بدر بعدی، یا از یک هلال نو تا هلال نوی بعدی طول می کشید. این مدت تقریبا 29 تا 30 روز است. بنابر این اولین تقویم های بشر تقویم های قمری بوده است، زیرا تنها با نگاه به شکل اهله ی ماه می توان تشخیص داد که در چندمین روز ماه قرا داریم و احتیاج به هیچ محاسبه ی دیگری نیست.

برای انسان های اولیه، همین کافی بود که یک سال را به طور تقریبی 360 روز و یک ماه را 30 روز بداند اما پیشرفت تمدن، باعث نیاز به دقت بیشتر در محاسبه زمان شد و این امر، یک مشکل بزرگ را نمایان ساخت: متأسفانه واحدهای بزرگتر از زمان، حاصلضرب صحیحی از واحد های کوچکتر نبودند. به عبارت دیگر، در یک سال نمی توان تعداد صحیحی از شب و روزهای کامل را جای داد. البته گفته بالا به هیچ وجه دقیق نیست. وقتی می گوییم «سال» باید دقیقاً مشخص کنیم که منظورمان از سال چیست؛ همین طور برای شبانه روز. تعجب نکنید! در «نجوم کروی» چندین نوع سال و روز و ماه وجود دارد. اگر یک متن نجوم کروی مربوط به زمان را بخوانید، مطمئناً از دیدن اسامی عجیب و تعاریف گوناگون دستگاه های مختلف زمان، در شگفت خواهید شد. البته ما قصد نداریم وارد این مبحث گسترده شویم. بلکه فقط چند تعریف ساده شده از آن را که برای کارمان ضروری است، برمی گزینیم.

دو نوع تقویم

شما احتمالاً با دو نوع از سال ها آشنایید: سال شمسی و سال قمری. مبنای طبیعی این سال ها از نامشان پیدا است. یعنی سال شمسی از حرکت خورشید و سال قمری از حرکت ماه بهره می گیرد. همانطور که می دانید، در اصل این زمین است که به دور خورشید می گردد. اما از آنجا که حرکت، نسبی است؛ ما بر روی زمین تصور می کنیم که خورشید در طول سال در حال حرکت در آسمان است. این حرکت در یک مسیر خاص در آسمان صورت می گیرد که «دایرة البروج» نام دارد و ما بعداً در باره آن بیشتر صحبت خواهیم کرد. این حرکت با حرکت روزانه ی خورشید که از شرق به غرب در 24 ساعت یک دور می زند، فرق دارد. این حرکت را تنها با توجه به ستارگان زمینه ی آسمان می توان فهمید که خورشید در طول یک سال یک دور در میان ستارگان زمینه ی آسمان از غرب به شرق دور می زند.

حال، با توجه به آنچه گفتیم، می توان یک سال شمسی را «مدت زمان حرکت خورشید از یک نقطه خاص در آسمان و بازگشت به همان نقطه» تعریف کرد. این ساده ترین سال است که به آن «سال برجی» هم گفته می شود. از آنجا که این نوع سال با خورشید در ارتباط است و خورشید هم یکی از عوامل کنترل کننده طبیعت و فصول است، در بیشتر تقویم ها از این نوع سال استفاده شده است. اما در سال قمری، مدت زمان 12 بار دیدن هلال ماه نو یا 12 یار دیدن بدر کامل ماه به عنوان مبنا انتخاب شده است. هرچند این نوع سال بر مظاهر طبیعت و فصول منطبق نیست، اما از آنجا که تاریخ دین ما براین اساس بنیان شده است، از آن نیز استفاده می کنیم.

برگردیم به سال شمسی، یعنی مدت زمان دو عبور متوالی خورشید از یک نقطه ثابت در آسمان. انسان در اعصار گذشته این مدت زمان را 365 روز اندازه گرفته بود و براساس آن به محاسبه تاریخ می پرداخت. اما به تدریج که شمار سال ها فزونی یافت، اندیشمندان دریافتند که این سال های 365 روزی، کم کم از فصول سال انحراف پیدا می کنند. متفکران به این فکر افتادند که طول سال ها را دقیق اندازه بگیرند. این اندازه گیری ها با همان وسایل ابتدایی نشان می دادند که طول یک سال شمسی اندکی از 365 روز بیشتر است؛ یعنی حدود  25ر365روزه است.

حال به نظر شما چگونه می توان این 25ر0 روز و یا ساعت را به حساب آورد. توجه کنید که این 6 ساعت های اضافی، پس از 4 سال، به یک شبانه روز (24 ساعت) می رسند. پس اگر در یک دوره 4 ساله، یک روز به انتهای سال چهارم بیفزاییم وآن را 366 روز در نظر بگیریم، مشکل حل می شود. چرا که در این صورت 4 سال دارای 1461 روز(366+3×365) خواهد شد. یعنی هر سال به طور متوسط 25ر365 روز خواهد داشت.

این نظام کبیسه ای را بیشتر تقویم های باستانی به کار برده اند(سال چهارم را که 366 روز است، سال کبیسه می نامند). یکی از این تقویم ها ، «تقویم ژولینی» است که «ژولیوس سزار» بانی آن بوده است. این تقویم، مبنای تقویم کنونی مسیحی است.

اما کار به پایان نرسید! چرا که پس از گذشت چند قرن، یعنی در اواخر قرن شانزدهم میلادی، باز تقویم با طبیعت اختلاف فاحشی پیدا کرد؛ طوری که آغاز فصل بهار که در ابتدای وضع این تقویم در 21 مارس بود، در سال های 1928 میلادی ده روز به عقب رفته و به 11 مارس رسیده بود.(در مورد چگونگی تعیین آغاز فصل بهار، در ادامه همین مقاله سخن خواهیم گفت). به همین علت پاپ گرگوری سیزدهم با مشورت دانشمندان تصمیم گرفت نظام دیگری برای برقراری سال کبیسه وضع کند. نتیجه این شد که اولاً10 روز را از تقویم سال حذف کردند. (یعنی در سال 1582 میلادی، روز بعد از 4 اکتبر 1582، 15 اکتبر خوانده شد!) در مورد برقراری کبیسه نیز چنین تصمیم گرفته شد که در هر چهار قرن به جای 100 سال کبیسه، 97 سال کبیسه در نظر گرفته شود. به این ترتیب که در سال هایی که دو صفر ختم می شوند مانند 1700 و 1800، تنها آنهایی کبیسه باشند که بر 400 قابل بخش هستند (مانند 1600)؛ بنابرین در این دوره 400 ساله تقویم گرگوری 146097 روز (97+400×365) خواهیم داشت که هر سال، به طور متوسط دارای2425ر365 روز خواهد بود.

 امروزه می دانیم که طول متوسط سال شمسی حقیقی، برابر است با 2421987ر365 روز. بنابرین طول سال در تقویم گرگوری، تنها 0003ر0 روز از طول حقیقی سال بیشتر است و این مقدار، پس از حدود 30.000 سال به یک روز می رسد.

ممکن است این روش را روش هوشمندانه ای بدانید و دقت آن را تحسین کنید، اما باید بدانید که تقویم دیگری وجود دارد که دقت آن، بارها بیشتر از تقویم گرگوری است و تقریباً 500 سال پیش از آن (یعنی در سال 1079 میلادی) تدوین شده است. آیا می دانید این چه تقویمی است؟ بله همان تقویمی که ما امروزه در ایران به کار می بریم (در واقع پایه آن) قبل از بحث در مورد این تقویم، لازم است چند مسئله نجومی را توضیح بدهیم.

کره سماوی و دایرة البروج

شب که به آسمان می نگرید، اگر آسمان صاف باشد و بتوانید منظره زیبای ستارگان چشمک زن را به وضوح در آن ببینید، با کمی تخیل در خواهیم یافت که گویی آسمان مانند یک کاسه بزرگ وارونه است که شما روی زمین، در مرکز هندسی آن ایستاده اید. این تصویر به گذشتگان باستانی ما نیز دست می داد. زیرا در نظر اول به هیچ وجه نمی توان دریافت که این ستارگان در فواصل متفاوتی از ما قرار گرفته اند. به همین دلیل آنان معتقد بودند که ستارگان همچون پولک هایی درخشان بر سطح درونی یک کره بزرگ آسمانی، به نام «کره سماوی» جای گرفته اند که زمین در مرکز آن است. امروز با آن که می دانیم این تصورات کاملاً باطل هستند، اما باز هم به منظور سهولت در ثبت مکان «ظاهری» ستارگان، بهتر است از همان مفهوم کهن استفاده کنیم. بنابرین در علم نجوم کروی، زمین نیز، مانند نجوم قدیم در مرکز آسمان قرار گرفته است. در نجوم کروی، مفهوم کره سماوی اهمیت بسزایی دارد و چنین تعریف می شود: کره سماوی کره ای است فرضی که به مرکز زمین وشعاع بی نهایت که تمام ستارگان بر روی پوسته درونی آن واقع شده اند. با توجه به این تعریف، می توانیم برای چند تا از ویژگی های جغرافیایی کره زمین، در کره سماوی نمونه هایی پیدا کنیم. به عنوان مثال همانطور که می دانید، در علم جغرافیا یک کمربند بزرگ و فرضی برای زمین در نظر گرفته می شود که آن را به دو نیمکره شمالی و جنوبی تقسیم می کند. این همان خط استوا است. حال همین خط استوا را برای کره سماوی هم می توان در نظر گرفت. در واقع کافی است فرض کنیم خط استوا آنقدر بزرگ شود تا به کره سماوی بچسبد؛: در این صورت برای کره سماوی هم یک کمربند فرضی بسیار عظیم خواهیم داشت که آن را «استوای سماوی» می نامیم.

روز اول حمل( فروردین) که زمین به حالت اولیه‌ی خویش باز می‌گردد، روز اعتدال بهاری است که دقیقا آفتاب به خط استوا می‌تابد و مدت شبانه‌روز با هم برابرند، سپس زمین در عرض سه‌ماه حدود ?? درجه و ?? دقیقه و ?? ثانیه رو به جنوب متمایل می‌شود، به بیانی دیگر خورشید هر روز بالا و بالاتر می‌آید و ارتفاع آن در لحظه ی ظهر بیشتر و بیشتر می شود. مثلا در اول تیر ماه ارتفاع خورشید ظهر به 5ر77 درجه در تهران می رسد. بار دیگر از آنجا که به مدار راس‌الجدی(کمربند دوم فرضی‌ی شمالی‌ی زمین و موازی با خط استوا) متمایل می‌شود و زمین دگر بار به سوی قطب شمال خویش منحرف می‌گردد، و از اول میزان( مهر) تا جدی (دی ماه)، حداکثر افول خود را دارد و درجدی( دی ماه) تابش خورشید روی مدار راس‌السرطان است و ارتفاع خورشید در لحظه ی ظهر بسیار کم است. مثلا در تهران اول دی ماه ارتفاع خورشید ظهر 31 درجه بیشتر نیست. در نتیجه‌ی این حرکات فصول چهارگانه پدید می‌آیند.

شما احتمالاً از کودکی به یاددارید که گفته اند خورشید ثابت است و زمین به دور آن می گردد؛ اما همانطور که قبلاً نیز گفتیم، از آنجا که ما روی زمین هستیم چنین به نظر می رسد که زمین ساکن و خورشید در آسمان حرکت می کند. به همین ترتیب اگر مسیر حرکت خورشید را بر روی کره سماوی دنبال کنیم، یک دایره بزرگ به دست خواهیم آورد که آن را «دایرة البروج» می نامند و با استوای سماوی زاویه در حدود 5ر23 درجه می سازد. وجه تسمیه این نام، آن است که بر روی دایره البروج 12 صورت فلکی مهم قرار دارند که به محدوده هرکدامشان یک برج می گویند.

دایرة البروج در دو نقطه، استوای سماوی را قطع می کند که «اعتدال بهاری» و «اعتدال پاییزی» نام دارند. در واقع وقتی که خورشید به این دو نقطه می رسد، طول شب و روز با هم برابر شده و یک از دو فصل بهار و یا پاییز آغاز می شوند. یکی از همین دو نقطه، یعنی اعتدال بهاری، نقش اساسی در تقویم شمسی ما دارد.

تقویم جلالی و لحظه تحویل سال

بعد از اسلام در ایران تقویم منظمی وجود نداشت. درمحافل سیاسی و علمی جهان اسلامی که ایران نیز جزو آن به حساب می آمد، تقویم هجری قمری به کار می رفت، اما در بین عامه مردم ایران، تقویم کهن باستانی (تقویم یزدگردی) معمول بود . اما در حساب های کبیسه های این تقویم سهل انگاری می شد، تاجایی که در عهد ملکشاه سلجوقی در سال‌های ??? و ??? هجری‌ی قمری ، نوروز به اواسط شهریور ماه رسیده بود! این مسائل مشکلات عدیده ای را در حساب های مالی و خراجی یک سال ایجاد می کرد. به همین سبب دانشمندان آن زمان به همت حکیم عمر خیام و با حمایت ملکشاه و وزیر دانشمند وی، خواجه نظام الملک طوسی، به اصلاح و احیای تقویم شمسی قدیم ایرانی بر مبنای هجرت پیامبر بزرگ اسلام (ص) اقدام کردند و تقویم تازه را به لقب سلطان جلال الدین ملکشاه، تقویم «جلالی» نامیدند.

در این تقویم مقرر شد که سال با رسیدن خورشید به نقطه اعتدال بهاری آغاز شود. این همان «لحظه تحویل سال» است. بنابرین «لحظه تحویل سال، لحظه ای است بین ظهر روز اول فروردین و ظهر روز آخر اسفند، که مرکز خورشید بر نقطه اعتدال بهاری منطبق شود.»

حال از آنجا که تقویم هجری شمسی کنونی ما نیز اساساً همان تقویم جلالی است (تنها فرق این دو در مبدأ تقویم است). بنابرین مفهوم تحویل سال در تقویم کنونی ما همان است که در تقویم جلالی ذکر شد. همچنین بر طبق قوانین این تقویم اگر تحویل سال، قبل از ظهر (ساعت 12) به وقوع بپیوندد آن روز، اول فروردین واگر بعد از ظهر اتفاق بیفتد آن روز آخر اسفند سال قبل خواهد بود.

حال به مسأله محاسبه این لحظه می پردازیم. اگر طول سال شمسی ثابت بود، این محاسبه بسیار ساده بود. زیرا در این صورت، اگر زمان تحویل یک سال را می دانستیم با افزودن تقریباً 6 ساعت به آن زمان تحویل سال بعد را به دست می آوردیم. این 6 ساعت و یا به طور دقیقتر 5 ساعت و 48 دقیقه همان خرده اعشاری در طول سال شمسی (تقریباً 2422ر365 روز) است. اما طول سال همواره ثابت نیست و این به سبب تغییراتی است که در مسیر حرکت زمین در آسمان به وجود می آید. درواقع برای محاسبه دقیق زمان این لحظه باید معادلات حرکت خورشید و چندین معیار دیگر را نیز در نظر بگیریم. این محاسبات ومعادلات، نسبتاً پیچیده اند. با این همه، تغییرات مزبور نسبتاً کوچک هستند و شما می توانید برای بدست آوردن زمان تقریبی لحظه تحویل سال های بعد از همان روش گفته شده در بالا استفاده کنید. یعنی کافی است 6 ساعت به زمان تحویل سال بعدبیافزایید. حال دیگر شما می دانید که حدوداً چه ساعتی باید منتظر تحویل سال 1387 باشید!

منبع:

www.elm-saravri.blogfa.com

مجله دانشمند،ش522 س45 ص65

تصحیح و آماده سازی:

بخش نجوم تبیان

آیا عطارد با زمین برخورد خواهد کرد!!؟

خبر بد:

قسمت درونی منظومه ی شمسی ناپایدار است. با داشتن زمان کافی، گرانش قدرتمند سیاره ی مشتری می تواند عطارد را از مدار فعلی اش بیرون بکشد!

دو تیم علمی از رصدخانه ی پاریس و دانشگاه کالیفورنیا، براساس دو شبیه سازی کامپیوتری جدید از حرکت سیاره ای در بلند مدت، به نتایجی مشابه دست یافته اند.

یکی از این ستاره شنایان می گوید: «منظومه ی شمسی به اندازه ای که قبلا گمان می کردیم، پایدار نیست. هر دو تیم کشف کرده اند که گرانش مشتری می تواند خروج از مرکز مداری عطارد را در طول زمان افزایش دهد. مسیر عطارد بدور خورشید در حال حاضر به اندازه ی مدار پلوتو بیضوی است. ولی مشتری می تواند مدار عطارد را آنقدر بکشد که با مسیر زهره تداخل پیدا کند. زمانی که عطارد مدار زهره را قطع کند، عطارد در خطر جدی قرار خواهد گرفت.

وهمچنین زمین!

در چنین حالتی، شبیه سازی ها پیش بینی می کنند که عطارد یکی از این سه مشکل برایش پیش می آید: درون خورشید سقوط می کند! از منظومه ی شمسی به بیرون پرتاب می شوند، با زهره یا از آن بدتر با زمین برخورد می کند!

چنین برخوردی می تواند باعث نابودی تمام حیات بر روی کره ی زمین شود، بطوری که هیچ چیز باقی نماند. سیارکی که شاید 65 میلون سال پیش دایناسورها را به نابودی کشاند حدود 6 مایل قطر داشت، در حالی که عطارد 3032 مایل قطر دارد! آخرین باری که جسمی با چنین اندازه ای با زمین برخورد کرد، تکه از زمین جدا شد و کره ی ماه را شکل داد.

البته زیاد نگران نباشید زیرا چنین برخوردی احتمالاً تا چند میلیارد سال دیگر روی نخواهد داد!

فرض کنید ما از این آشوب با فرار بسوی مریخ بتوانیم فرار کنیم، ولی خود مریخ هم ممکن است زیاد امن نباشد. در یکی از ایندو شبیه سازی کامپیوتری،  سیاره ی سرخ به سوی فضای سرد میان ستاره ای پرتاب می شود.

حالا یک خبر خوب:

 تنها حدود 1 درصد احتمال دارد که عطارد چند میلیارد سال دیگر، قبل از تبدیل خورشید به غول سرخ از این دیوانه بازی ها در بیاورد! در واقع اگر خوش بین باشید خواهید گفت 99 درصد لیوان پر است!!

منبع:

http://www.skyandtelescope.com/

ترجمه:

ا.م.گمینی - واحد نجوم دانش و فن آوری

زمین، تنها سیاره برای زیستن، در خطر است!

چرا کسی باور نمی کند که تنها زمینمان در خطر است. چرا کسی نمی خواهد باور کند، آلوده کردن سیاره مان چقدر گناه بزرگی است. ما هر روز و هر ساعت مرتکب کارهایی می شویم که به نابودی زمین کمک می کند!!

گرمایش زمین و تغییرات اقلیم حیاتی ترین موضوع این روزها است و به همین علت شاخه آماتوری انجمن نجوم نیز تصمیم گرفت روز نجوم سال 1387 را با شعار "زمین، تنها سیاره برای زیستن" و با رویکرد تغییرات اقلیم برگزار کند.

قاره آسیا منطقه ای است که از مناطق قطبی تا آب و هوای معتدل و همچنین گرمسیری کشیده شده است و خانه بیش از 3 میلیارد انسان است. با گرم شدن هوا بسیاری از یخچالهای ارتفاعات کوهها ناپدید می شوند، توده های دائمی و زیرزمینی یخ آب می شوند، جنگلهای شمالی بیشتر به سمت شمال پیشروی می کنند. فعالیتهای صنعتی به خصوص در کشورهای چین و هند که روز به روز رو به افزایش است صدمه بیشتری به محیط زیست خواهند زد مگر آنکه اقدامی شود.

مرجان های دریایی خلیج فارس از بین می روند. 90 درصد زمین های مرطوب ایران، در سال 2001 بر اثر دو سال خشکسالی از بین رفتند. بیش از 4000 دریاچه در چین بر اثر خشکسالی از بین رفتند. نوعی گونه نادر ببر در روسیه در خطر انقراض قرار گرفته است. در 30 سال گذشته در چین میانگین بالا آمدن سطح آب دریاها حدود 2.5 میلیمتر در سال بوده است.در گوشه و کنار دنیا چنین پیامدهایی رخ می دهد... گرم شدن هوا خطرات بسیاری در پی دارد؛ نابودی حیوانات و گیاهان، خشکسالی، آتش سوزی جنگلها، آب شدن یخها و یخچالها و بالا رفتن سطح آب دریاها تنها گوشه ای از این فاجعه عظیم است.

از قرن بیستم دمای کره زمین حدود 0.7 درجه سانتی گراد افزایش یافته است. از دهه 1970 نرخ افزایش دما بیشتر شده است. دهه گذشته 9 سال از گرمترین 10 سال کره زمین از سال1861 را در خود داشت: 1998، 2003، 2002، 2004 و 2001 به ترتیب ینج سال از گرمترین سالها بودند.گرمایش زمین و تغییرات اقلیم حیاتی ترین موضوع این روزها است و به همین علت شاخه آماتوری انجمن نجوم نیز تصمیم گرفته است روز نجوم سال 1387 را با شعار "زمین، تنها سیاره برای زیستن" و با رویکرد تغییرات اقلیم برگزار کند.

              

                 

جو زمین محافظ و مخاطر ما!

درست مانند شیشه گلخانه یا یک پتو، گازهای موجود در جو زمین گرمای خورشید را روی سطح زمین نگه می دارند. بخار آب، دی اکسید کربن، متان و اکسید نیترو‍ن از جمله ملکولهایی هستند که گرمای رسیده از خورشید را در خود نگه می دارند و موجب می شوند زمین دمایی معتدل داشته باشد، نه بسیار سرد و نه بسیار گرم تا موجوداتی به نام انسان روی آن به وجود بیایند. به این گازها، گازهای گلخانه ای می گویند.

دی اکسید کربن 25% تاثیر گازهای گلخانه ای را دارد و به همین علت اهمیت زیادی دارد. اما CO2 چگونه و از کجا وارد جو می شود؟

چند نمونه از منابعی که دی اکسید کربن وارد جو می کنند به شرح زیرند:

•     آتش سوزی جنگلها و فوران آتش فشانها از منابع طبیعی CO2 هستند.

•    درخت ها و گیاهان نیز کربن زیادی در درون خود دارند. زمانی که از بین می روند و پوسیده می شوند نیمی از این کربن وارد جو می شود و CO2 را تشکیل می دهد.

•    نیمه دیگر کربن جذب خاک می شود. اما خاک نیز به مرور زمان از بین می رود و کربن را به جو می فرستد.

•    انسانها، حیوانات و حشرات از مواد گیاهی تغذیه می کنند که درون آنها کربن است. انسانها، حیوانات و حشرات این کربن را از راه تنفس، با دفع CO2 به جو می فرستند.

•    اقیانوسها مقادیر عظیمی CO2 در خود دارد که از سطح آنها به جو فرستاده می شود.

برخی چیزها نیز دی اکسید کربن را از جو خارج می کنند:

•    درختان و گیاهان هنگامی که نور خورشید را به غذا تبدیل می کنند دی اکسید کربن جذب می کنند (فتوسنتز).

•    اقیانوسها نیز مقدار زیادی CO2 جذب می کنند که در آب آنها حل می شود.

•    فیتوپلانکتون، جانور ریزی که در آبها شناور است، مقادیر زیادی CO2 بر اثر فتوسنتز استفاده می کند.

خارج کردن دی اکسید کربن از جو کمک می کند مقدار CO2 متعادل بماند.

در 10000 سال گذشته میزان جذب و دفع دی اکسید کربن در جو تقریبا پایسته باقی مانده بود.

بر هم خوردن تعادل

همیشه هم همه چیز در تعادل نیست. اگر به 400000 سال گذشته نگاه کنیم 4 دوره را می بینیم که تعادل دمایی زمین به هم خورده است. در هر یک از آن دوره ها میزان دی اکسید کربن جو به طور طبیعی تغییر کرده بود. کم شدن CO2 به معنای این است که گرمای کمتری از خورشید در زمین نگه داشته می شود و جند درجه سرد شدن زمین منجر به دوران یخبندان شده بود.

از زمان آخرین دوران یخبندان، حدود 10000 سال پیش، تا 200 سال گذشته دمای زمین تغییر چندانی نکرده بود. متاسفانه با انقلاب صنعتی در اواخر 1700 میلادی انسانها شروع به افزودن مقادیر زیاد CO2 به جو کردند.

انسان دی اکسید کربن وارد جو می کند؛ برای راه اندازی کارخانه ها، گرم کردن خانه ها و استفاده از اتومبیل ها. زیرا برای انجام این کارها معمولا سوخت های فسیلی، نفت، ذغال سنگ و گاز، می سوزانیم.  این سوختهای فسیلی از کربن گیاهان و حیواناتی که میلیون ها سال پیش از بین رفته و فاسد شده اند، به دست می آیند. در طی سالیان دراز اجساد حیوانات و گیاهان زیر لایه های ضخیم خاک، تحت فشار و دمای زیاد و آنچه اکنون ذغال سنگ، نفت و گاز می نامیم، تبدیل شده اند.

پس سوخت های فسیلی از مقدار زیادی کربن ساخته شده اند؛ کربنی که میلیونها سال زیر زمین مدفون بود. زمانی که ما کربن را به شکل نفت و گاز و ذغال سنگ، به سطح زمین می آوریم و آن را به عنوان سوخت می سوزانیم، کربن با اکسی‍ژن هوا ترکیب می شود و مقدار زیادی دی اکسید کربن وارد جو می کند.

بنابر پژوهش های انجام شده روی یخچالها، دانشمندان معتقدند اکنون نسبت به گذشته بسیار دور مقدار بیشتری  CO2 در جو است و روز به روز نیز افزایش می یابد.

داشتن چنین مقداری دی اکسید کربن در جو مانند این است که پتوی ضخیم تری روی خودمان بیندازیم؛ شرایط مقداری سخت تر می شود! اکنون زمان عمل است؛ باید افزایش دی اکسید کربن جو را متوقف کنیم.

راه حلها

می دانیم مشکل اصلی بر سر افزودن بیش از حد دی اکسید کربن به جو، بر اثر فعالیت های انسانی است. پس باید تلاش کنیم تا آنجا که می شود از استفاده از سوخت های فسیلی بکاهیم.

یکی از بهترین راه حل ها استفاده از انر‍ژیهای بازگشت پذیر است، یعنی انرژی که معمولا در دسترس و تمام نشدنی است. سوختهای فسیلی یکبار مصرفند. بعد از یک بار استفاده دیگر قابل استفاده نیستند و همین طور سوختهای کثیفی نیز هستند؛ یعنی زیانهای بسیاری به محیط زیست می زنند. پس چه بهتر است از انرژی های پاک و بازگشت پذیر استفاده کنیم؛ انر‍ژی آب، انرژی باد، انرژی خورشیدی، انرژی زمین گرمایی، انرژی هیدروژنی، انرژی زیست توده از جمله این انرژیها هستند.

برای ما که در کشوری آفتاب خیز زندگی می کنیم یکی از بهترین جایگزینها برای سوخت فسیلی، انرژی خورشیدی است. هر یک از ما می تواند صفحات خورشیدی در کنار خانه اش داشته باشد که برق و نیروی خانه را از آن تامین کند. (اگر به این موضوع علاقه پیدا کرده اید حتما سری به وبگاه سازمان انرژیهای نو ایران بزنید http://www.suna.org.ir )

فعالیتهای روزانه ما تاثیر زیادی بر مقدار مصرف انرژی روزانه ما دارند.

برای مثال در کانادا تخمین زده شده است که میانگین غذای روزانه 2000 کیلومتر طی می کند تا بر سر میز آنها قرار بگیرد! برای ما هم چنین است؛ اینبار زمانی که در میوه فروشی پرتغال مصری و گوجه فرانسوی خواستید بگیرید فکر کنید چه مسافتی برای رسیدن این میوه به اینجا طی شده است؛ چه قدر سوخت فسیلی برای حمل و نقل این کالا مصرف شده است و چه میزان CO2 وارد جو شده است. حالا بهتر نیست کالایی را بخریم که در منطقه یا کشور خودمان تولید می شود؟

                      

گازهای گلخانه ای زیادی برای تولید، بسته بندی و حمل و نقل کامپیوتر، کفش ورزشی، پوشاک و سایر کالاهای کارخانه ای آزاد می شود. هر زمان که تصمیم بگیرید چیزی نخرید به کاهش میزان گازهای گلخانه ای جو کمک کرده اید.

دور انداختن هر چیزی نیز ممکن است گازهای گلخانه ای آزاد کند. این بار پیش از دور انداختن وسایلتان به استفاده دوباره از آنها فکر کنید و به کاهش گازهای گلخانه ای جو کمک کنید.

بازیافت مواد از بهترین راههای کاهش گازهای گلخانه ای است. با چند بار مصرف کردن مواد می توان از تولید دوباره و از بین رفتن آنها که دی اکسید کربن زیادی وارد جو می کنند جلوگیری کرد. (اگر به این راه حل علاقه دارید حتما سری به اینجا بزنید: http://www.iranbazyaft.com )

پلاستیک از تولید کنندگان مهم گازهای گلخانه ای است! مصرف پلاستیکمان را به حداقل برسانیم. از ظروف یکبار مصرف کم استفاده کنیم. از کیسه های پلاستیکی کم استفاده کنیم. وقتی برای همه اینها جایگزین وجود دارد چرا با مصرف پلاستیک به محیط زیستمان لطمه بزنیم؟

مبارزه سینه به سینه!

شاید مهمترین کاری که شما می توانید بکنید این است که به بقیه مردم بگویید چرا اهمیت دارد که از تولید گازهای گلخانه ای بکاهیم و سرعت گرمایش زمین را کم کنیم. این کار را از خانواده تان شروع کنید. بعد به این فکر کنید که چگونه می توانید در محیط کار یا تحصیلتان تغییراتی ایجاد کنید.

شاید حتی بخواهید قدم بزرگتری بردارید؛ با مقامات سیاسی شهرتان صحبت کنید تا اقدامات عمومی در سطح شهر برای مبارزه با تغییرات اقلیم انجام دهند؛ مانند اجرای طرح بازیافت و استفاده از انرژیهای پاک.

راهکارها:

کامپیوتر یا تلویزیونتان را هنگامی که از آنها استفاده نمی کنید خاموش کنید.

کوتاهتر به حمام بروید. آب گرم انر‍ژی مصرف می کند.

 برای گرم یا سرد کردن خانه انرژی کمتری مصرف کنید. مثلا با کشیدن پرده ها خانه را خنک نگه دارید.

وقتی اتاق را ترک می کنید چراغها را خاموش کنید.

 از لامپهای کم مصرف استفاده کنید.

کامپیوتر یا تلویزیونتان را هنگامی که از آنها استفاده نمی کنید خاموش کنید

کوتاهتر به حمام بروید. آب گرم انر‍ژی مصرف می کند.

برای گرم یا سرد کردن خانه انرژی کمتری مصرف کنید. مثلا با کشیدن پرده ها خانه را خنک نگه دارید.

وقتی اتاق را ترک می کنید چراغها را خاموش کنید. از لامپهای کم مصرف استفاده کنید.

شما می توانید تغییر ایجاد کنید! زمین، تنها سیاره برای زیستن، در خطر است. باید دست به کار شویم؛ نه تنها از همین الان، بلکه باید دیروز شروع می کردیم. پس بجنبیم!

منبع:

http://www.asiac.ir/ - آیرین شیوایی

قسمت اول :



اشکال مرموز کشتزارهای گندم و هندسه دوجینی




مقدمه :

قبل از هر چیز مجددا از دوست عزیزم جناب آرمین خان متشکرم که این وقایع و رویدادهای شگفت‌انگیز را به من معرفی و نکات مهمی را یادآوری و توضیح دادند . انشاء الله خداوند اینگونه دوستان خوب را نصیب خود و بندگانش بنماید .





دوایر مرموز :




حدودا بیست سال است که هر چند یک بار در یکی از کشورهای اروپایی واقعه عجیبی اتفاق می‌افتد . داستان هم این است که شب می‌خوابند و صبح که بیدار میشوند می‌بینند که در مزارع گندم دایره‌های بزرگی ایجاد شده است . این اتفاق نمی‌تواند عادی و یا شوخی و جعلی باشد . گذشته از این یک شبه نمی‌شود چنین اشکالی را با آن دقت در مزارع ایجاد کرد . در این بین بحران دایره‌های گندمزاری متوقف نشده است ، بلکه توسعه نیز یافته و جالب است که اشکال هندسی ، سال به سال هندسی‌تر ، پیچیده‌تر و پرکارتر شده‌اند .

ژاپنی‌ها موضوع را آنقدر جدی تلقی کرده‌اند که هیات‌هایی را برای بازدید از این دایره‌ها به اروپا و آمریکا فرستادند . نظر نهایی اینست که این اشکال ثمره هنرنمایی موجودات فضایی باهوشی است که سوار بر بشقاب پرنده به زمین می‌آیند و بوسیله اشکال مرموز برای ما پیغام می‌گذارند و دوباره به سیاره خود بر می‌گردند .

آزمایشها و بررسی‌های شبانه با کمک دوربینهای مادون قرمز و میکروفن‌ها ثابت کرده‌اند که این اشکال عجیب و غریب و شاید در باطن پر معنی ، شب هنگام و در کوتاه‌ترین زمان و بدون ایجاد کمترین سر و صدایی یا تظاهرات عینی و گویی که بطور صد در صد نامریی بوجود آمده‌اند .

این اشکال در طول ?? سال گذشته هندسی‌تر ، هنری‌تر ، پیچیده‌تر و پر طرح‌تر شده‌اند . مثلا دایره‌ها بزرگتر شده‌اند . گاهی دایره‌ها مانند حلقه‌های سمبل المپیک تو در تو هستند و در یک مورد هم یک مثلث نیز به آنها اضافه شده است . اشکالی هم شبیه حشرات و ماهی‌ها عینا مانند آثار نقاشی ماقبل تاریخ که در غارها کشف شده‌ دیده شده‌اند . در کل کسی که این اشکال را ایجاد کرده است در نوعی خط تصویری نظیر خط هیروگلیف مهارت داشته و خواسته است که با زبان بی زبانی به ما چیزهایی بگوید .

برخی از محققینی که ماجرا را مورد بررسی قرار داده‌اند ، می‌گویند که این اشکال از فضا و با کمک نوعی اشعه شبیه اشعه لیزر دایره‌وار سوزانده می‌شوند و بعید نیست که در حین عمل ، صدای خش و خش مانندی نیز بلند شده باشد . ولی در کل از روی شکل‌های این مزارع باید نتیجه گرفت که فاعل هر کسی که باشد ، روحیه اعتدالی دارد و از هندسه و هنر چیزهایی سرش می‌شود و در ضمن با طبیعت هم سر و کار دارد . بطور کلی می‌توان گفت که آنها موجودات بی آزار و صلح جویی هستند و می‌خواهند ، خود را به نحوی از انحا با طبیعت زمین تطبیق دهند و به ما حالی کنند که ما هم هستیم .

نیرویی که بتواند ساقه‌های گندم را خم کند ، الزاما باید ویژگیهای خاصی نیز داشته باشد . چون در بعضی از گندمزارها ساقه‌های گندم در این اشکال بریده و یا سوزانده نشده‌اند ، بلکه خیلی تمیز و پاکیزه با زاویه ?? درجه خم و خوابانده شده‌اند . یعنی به بوته گندم امکان داده شده است که به رشد خود ادامه دهد ولی نه بصورت قائم ، بلکه بصورت افقی .






مسئله کشف و تشخیص آثار رادیواکتیو در این اشکال ، موضوع را پیچیده تر کرده است . در تمام اشکال ، آثار تشعشعات رادیو اکتیو بتا و گاما ( البته با شدت ضعفهای متفاوت ) تشخیص داده شده است و آزمایشگاه‌ها نظر داده‌اند که در بعضی از مزارع ، مقدار اشعه بتا و گاما زیاد و در برخی کم است .

تشکیلات موسوم به حلقه‌های کشتزار ، اغلب در مزارع غلات پدید می‌آیند و طی فرآیندی که به پیدایش آنها می‌انجامد ، گیاهان به نحوی اسرار آمیز بر روی زمین می‌خوابند . بدین صورت الگو‌هایی پدید می‌آید که یک باره و بی آنکه در روشنایی روز پیش از آن ، کسی آنها را دیده باشد ، توجه مردم را به خود جلب می‌کنند .



شواهد موجود نشان می‌دهند که وقوع این پدیده‌ها ، از اوایل قرن بیستم به بعد ، سال به سال افزایش یافته است ، به طوری که در دهه ???? به رویدادی آشنا تبدیل شده و از دهه ???? به بعد توجه اذهان عمومی را به خود جلب نموده است . از سال ????به بعد ( یعنی سال مشاهده عینی صحنه وقوع توسط باند و شاتل وود ) تاکنون در حدود ده هزار گزارش از پیدایش مستند حلقه‌های کشتزار با اشکال گوناگون ، در نقاط مختلف جهان ارائه شده است . قطر بعضی از این حلقه‌ها به یک کیلومتر می‌رسد و برخی دیگر از آنها مساحتی بالغ بر ?? هزار متر مربع را می پوشانند .




در این تصویر ، صورت یک موجود نقش بسته است !



نکته جالب و شگفت انگیز دیگری که در این باره وجود دارد ، مسئله تحول و تکامل تدریجی این طرح‌ها میباشد . امروزه شاهد پدیدار شدن نگاره‌های هندسی بغرنجی هستیم که از روابط ریاضی پیچیده‌ای پیروی می‌کنند و جالب آنکه در برخی موارد ، این نگاره‌ها ، نمایانگر نقوش و طرح‌های مقدس اقوام و ملل مختلفی از سراسر جهان هستند .







نکته قابل ذکر دیگر ، نحوه خمیده شدن ساقه‌ها و ارتباط آن با ساختمان آنهاست . ساقه گیاهان علفی ، بندها یا گره‌هایی دارند که از وظایف آنها ، ایجاد استحکام در گیاه است . این بندها ، مجهز به روزنه‌هایی برای ایجاد امکان خروج بخار آب هستند . تجمع آب در محل بندها و فشار آن ، موجب راست ایستادن ساقه و در نتیجه ، موجب سر پا ماندن گیاه می‌شود . در صورتی که دما افزایش یابد ، آب به بخار تبدیل می‌شود و منافذ موجود در بندها ، راه را برای خروج بخار می‌گشایند . این ساز و کار ، راهی برای تنظیم دما و خنک نگه داشتن گیاه است ، که البته به از دست رفتن عامل استحکام و خمیده شدن ساقه گیاه می‌انجامد .







بررسی‌های میکروسکوپی نشان داده است که به هنگام پیدایش حلقه‌های کشتزار ، دقیقا همین عامل است که به خوابیدن رستنی‌ها بر روی زمین می‌انجامد . در واقع ، چنین به نظر می‌رسد که نوعی عامل خارجی باعث می‌شود در ناحیه بندها ، دما افزایش یابد . البته این خوابیدن برای رستنی‌های خشک شده و آماده درو نیز گزارش شده است .

نکته شگفت انگیز دیگر اینکه اثر این عامل خارجی ، انتخابی است . یعنی بندهایی که تحت تاثیر قرار می‌گیرند و جهت و میزان خمیدگی آنها ، بسته به طرحی که پیاده می‌شوند ، در بخش‌های مختلف تغییر می‌کند . مثلا ممکن است در یک سمت الگو ، نخستین بندهای بالاتر از سطح زمین ، آب از دست بدهند و در سمت دیگر ، دومین بندها . به این ترتیب ، به راحتی می‌توان آثار تقلبی را از نمونه‌های اصلی تشخیص داد . خم کردن ساقه‌ها با دست یا هر وسیله مکانیکی دیگری ، علاوه بر ایجاد آسیب در گیاه ، منجر به بروز خمیدگی‌هایی می‌شود که عمدتا در میان فواصل بندها و نه در خود آنها به وجود می‌آیند .

ساز و کار فوق نشان می‌دهد که احتمالا تابش امواجی نظیر ماکروویو که به صورت منفرد بر برخی از بندها اثر می‌کند ، عامل پیدایش الگوی خمیدگی هاست . با توجه به پیچیدگی هندسی طرح‌ها ، چنین می‌نماید که نوعی وسیله هدایت کننده اصلی ( نظیر یک رایانه ) فرمان‌های مقدماتی را به یک دستگاه عمل کننده نهایی ( نظیر دستگاه مولد پرتوها ) می‌فرستد و این دستگاه دوم ، اثر قابل مشاهده را بر بندهای ساقه اعمال می‌کند .

بررسی خاک مزارع در بخش داخلی طرح‌های مربوط به حلقه‌های کشتزار ، توسط دانشمندی به نام کالین اندروز ، نشان داده است که میزان تشعشع الکترومغناطیسی آن ، تا ??? ? بیشتر از حد عادی است و گزارش‌های ارائه شده ، مشخص کرده‌اند که در سالهای متعاقب این رویداد ، منطقه تحت تاثیر ، تا ?? ? با افزایش محصول رو به رو شده است .

همچنین ، اندازه‌گیری‌های مربوط به گسیل انرژی ، آشکار ساخته‌اند که تا چندین روز پس از پیدایش حلقه‌ها ، نوعی انرژی در محدوده فرکانس ? کیلو هرتز ، از منطقه ساطع می‌شود که برخی از افراد حساس ، آن را در قالب صدایی لرزان می‌شنوند .

بسیاری از کسانی که از این حلقه‌ها بازدید می‌کنند ، دچار واکنش‌های جسمی خاصی می‌شوند که از آن جمله می‌توان به حالت تهوع ، سردرد ، گیجی ، احساس قلقلک و دردهای گوناگون اشاره کرد . نظیر این نشانگان را می توان در ناخوشی‌های حاصل از تاثیر پرتو رادیو اکتیو نیز مشاهده کرد .

گفته می‌شود که ساعت‌ها ، تلفن‌های همراه ، دوربین‌های عکاسی و به ویژه دستگاههای الکترونیکی که برای بررسی وارد منطقه می‌شوند ، دچار اختلال می‌شوند و نیز ادعا می‌شود که قطب نمای هواپیماها ، در بالای این مناطق ، به صورت دیوانه وار به چرخش در‌می‌آید .

اشخاصی که شاهد پیدایش حلقه‌های کشتزار بوده‌اند ، متوجه تابش سرخ رنگی بر سطح زمین شده‌اند . خمیده شدن گیاهان در ? دقیقه اتفاق می‌افتد و در این مدت ، هیچ کس ، شخص یا وسیله‌ای را که بتوان این رویداد را به آن نسبت داد ، ندیده است .

در برخی موارد ، پیدایش اشکال پیچیده این حلقه‌ها با برخی حوادث عجیب همراه بوده است . مثلا دیده شده است که سگ‌های مجاور یک منطقه در فاصله ساعت ? تا ? بامداد پارس کرده‌اند و صبح روز بعد ، پیدایش حلقه‌ای در آن منطقه گزارش شده است ، و یا دیده‌اند که احشام ، پس از ورود به محوطه حلقه‌ها بیمار شده‌اند . در دامنه تپه‌ها ، متوجه وزش بادهای عجیب شده‌اند و همچنین مشاهده گوی‌های نارنجی نورانی ، شنیدن صداهای خش خش مانند عجیب و ظهور مکرر اشیاء پرنده ناشناس ، از دیگر وقایع پس از ظهور حلقه‌ها بوده‌اند .





این تصویر عینا بر روی پلاک همسر توت ان خامون فرعون مصر نقش بسته بود و موجب تعجب دانشمندان گردیده است ! این تصویر عینا در اهرام مصر باستان وجود دارد ! این تصاویر و اشکال هندسی دلیلی بر اثبات وجود رابطه‌ای مابین فراعنه مصر و سرنشینان یوفو میباشد .


مشهورترین تصویر قدیمی مستندی که وقوع پدیده حلقه‌های کشتزار را نشان میدهد ، یک گراور یا حکاکی چوبی ، متعلق به سال ???? میلادی در انگلستان است . در این اثر ، موجودی شیطانی به تصویر در آمده است که با داسی بلند ، مشغول دروی مزرعه غلات در قالب الگویی عجیب و خاص است .





این تصویر در سال ???? ایجاد شده است . اگر دقت کنید عین همین تصویر در آثار باستانی اینکاها در امریکا دیده می‌شود . واقعا باور نکردنی است ! طول این تصویر ???متر و عرض آن ?? متر است ! مکان در گراسدورف آلمان میباشد . این تصاویر و اشکال هندسی دلیلی بر اثبات وجود رابطه‌ای مابین سرخ پوستان امریکا و سرنشینان یوفو میباشد .



محمدرضا طباطبایی 25/4/87



 سایر مطالب ارایه شده :

سیستم‌های شمارش اعداد : ( مبنای دوجینی ، دستگاه شمارش واقعی اعداد در هستی میباشد )
مکعب یک بسته کامل از اعداد در مبنای دوازده‌تایی یا سیستم شمارش دوجینی است
ستاره داوود ، اختصار نمای ایزومتریک یک مکعب است
توسعه رسم هندسی ستاره داوود در صفحه و فضا ( خوشه آفرینش )
8 دایره و 8 کره ، 7 میان دایره و 7 میان کره در شکل توسعه یافته ستاره داوود ( هفت آسمانها )
ترکیب تناسب طلایی یا توالی فیبوناچی در ستاره‌ داوود توسعه یافته
ساعت ؛ تقویم و ستاره داوود توسعه یافته
هندسه دوجینی و ساختار اتم
هندسه دوجینی و کریستال‌های برف
فاصله از مرکز مدارها در شکل توسعه یافته ستاره داوود
ژئوفیزیک و ساختار هندسی ستاره داوود توسعه یافته
سیستم حلقه‌ای ، ساختار سیاره زحل و هندسه دوجینی
برسی و اثبات پنجمین اصل موضوع هندسه اقلیدسی
خویشاوندی دایره و موج سینوسی
نظریه حبابهای سطحی و شالوده هندسه دوجینی
نظریه ذرات حجمی و تردید در تئوری نیروی هسته‌ای قوی
بیضی و ستاره داوود توسعه یافته ( پیرامون کیهان )
هندسه دوجینی و ساختار خورشید ؛ ذره یا ماده اولیه ( دخان ) را باور کنیم

MRT

استاد

 

پست ها : 519

تاریخ عضویت: پنجشنبه 21 تیر 1386 - 19:17

• وب سایت
• YIM