فا طمه ا ختر د ر سال 1333 د ر شهر کهنة هر ا ت د ید ه به جها ن کشود. د و را ن کو د کی را تا صنف چها رم مکتب د ر هرات و با د غیس سپر ی کر د ه است. بعد ا ز صنف چها رم مکتب به کابل رفته است و تا قبل از هجرت د ر آ ن شهر زند گی میکر د. د ر سال 1355 ا ز فا کو لتة حقو ق و علو م سیا سی فا رغ گر د ید ه و وظا یفی را د ر ار گا ن ها ی عد لی کشور انجا م دا د ه است. وی پس از آ وا رگی د ر پا کستا ن ، ایر ا ن و هند ، ا کنو ن د ر کا نا دا ز ند گی میکند .

اولین دفتر شعر ی مستقلش  بنا م " شفق از مو ج د ر یا می ز ند سر " از طر ف کا نو ن فرهنگ مجا هد د ر

 هند و ستا ن به چا پ رسید ه است . د و مین مجمو عة اشعا رش بنا م " از آ نسو ی آ ئینه " در سا ل 1379 در کا نا دا  تو سط انتشا ر ا ت بر گ سبز به نشر رسید ه است .

من در ین بها ر مر جا نی

از صد ا ی صمیمی چلچله ها

چگونه سخن بگو یم

که نفیر هر گلو له

                      د ر قلب ها

                                   د گر گو نه صد ا ی کا شته ا ست

به من بگو

ای بهتر ین

    ای یا ر

من د رین بها ر مر جا نی

ا ز کد ا مین عشق

چگو نه سخن بگو یم ؟

پر چم ها ی کهنه

پر چمها ی کهنة فتح را د ر سر زمین آ د میا ن

با د با حقا رت تکا ن مید هد

و ا نسا نها از نر د با ن شا نه ها ی همد یگر با لا میر و ند.

زینه ها ا ز فشا ر با لا ئی ها فر ود میر و ند

و پر چمی در دست با لا ترین آ نها

آ ما د ه است که در سر زمین ها ی نا شنا خته

                        افر ا شته گر د د

نمای ز ند گی ما

گل ها ی  نر و ئید ة آ رز و

خز ا ن هیشه بها ر عجز

د رخت کهن و فر سو د ة صبر

پیچک همیشه سبز ظلم

شیا ر ها ی تا ز یا نه بر ا ند ا م ها ی سر ما ز د ه

 جو یبا ر اشک بر کو یر سو ختة چهر ه ها  !

شعلهء قامت

جذبهء تار و شرنگ زنگ بود
دل نوار آمیزش هر رنگ بود
گردش چشم و خرام گردنش
چون طلسم عود و سحر چنگ بود
شعلهء قامت زده نقبی به شب
لرزشی در پیکرش ز آهنگ بود
بر گشودن بازوان دلفریب
بر شگفتن غنچهء دل تنگ بود
قلب سنگی زمین در زیر پایش
ذوب آن ضرب پر از آهنگ بود
با نسیم دلکش چنگ و رباب
ساقهء اندام او اونگ بود
چرخش مویش گذار رود ابر
از رخ خورشیدی بی آژنگ بود
موج موج دامن رنگینه اش
جوشش چشمه ز قلب سنگ بود