دانشمندان از دهه 1970 از این پدیده آگاه بوده اند. این امواج در بالای کره زمین در جاییکه ذرات شارژ شده ناشی از بادهای خورشیدی با حوزه مغناطیسی زمین برخورد می کنند ایجاد می شوند.

یونوسفر (یون های سپهر)، که یک لایه شارژ شده در بالای جو ما هستند جلوی این امواج رادیویی را می گیرند و نمی گذارند آنها به زمین برسند که به نظر محققان این پدیده مثبت و مفیدی است زیرا این امواج رادیویی که در خارج از این جهان تولید می شوند، ده هزار برابر قوی تر از قدرتمندترین سیگنال نظامی هستند و می توانند تمام پایگاه های رادیویی روی زمین را از کار بیاندازند.

نظریه پردازان از مدت ها پیش به این امواج رادیویی پی برده بودند اما اطلاعات جدید به دست آمده از چهار ماهواره در حال پرواز در مدارهایی با ارتفاع زیاد که در چارچوب "ماموریت کلاستر (خوشه)" سازمان فضایی اروپا سرگرم ثبت اطلاعات هستند، نشان می دهد که انفجار امواج رادیویی به یک شیوه پرتو-مانند راهی کیهان می شوند. یافته جدید بدان معناست که این امواج برای افرادی که ممکن است آنها را بشنوند قابل تشخیص تر از حدی است که قبلا تصور می شد. این امواج که (AKR) یا "تشعشع کیلومتری شفقی" خوانده می شود از یک "روزنه" باریک می تابند مثل اینکه فردی پوششی جلوی یک چراغ قوه گذاشته باشد و روزنه ای برای خروج پرتو باز کرده باشد.

ستاره شناسان در زمین اگر بتوانند تلسکوپ رادیویی جدیدی بسازند که به اندازه کافی برای تحقیقات بزرگ باشد می توانند از این علم برای کشف سیاره های اطراف سایر ستارگان استفاده کنند. آنها همچنین می توانند با مطالعه AKR اطلاعات بیشتری درباره مشتری و زحل بدست آورند.

انفجارهای AKR — که موتل و همکارانش 12 هزارتای آنها را مطالعه کرده اند — در نقاطی به اندازه یک شهر بزرگ که در چند هزار مایلی بالای زمین و در بالای منطقه ای که نورهای شمالی از آن ناشی میشوند، سرچشمه می گیرند.