میل جنسی یک احساس کاملاً عادی و طبیعی هم برای خانم ها و هم برای آقایون می باشد. این میل می تواند در طول زمان دستخوش تغییرات مختلف قرار گرفته و بسته به شرایط، افزایش و یا کاهش پیدا کند. شاید در رادیو تلویزیون و یا برنامه های سینمایی زوج هایی را مشاهده کنیم که ظاهراً زندگی عاطفی کامل و تمام عیاری دارند، اما در زندگی واقعی کمتر شاهد یک چنین روابطی هستیم. برقراری رابطه جنسی لذت بخش نیز مانند تمام جنبه های دیگر زندگی، نیازمند تلاش است. یکی از موضوعاتی که بحث در مورد روابط جنسی را پیچیده می کند این است که برخی از افراد نگران این مطلب می شوند که چه چیز "عادی" و چه چیز " غیر عادی" است. اگر یک نگاهی به مجله ها و روزنامه هایی که دارید، بیندازید این امر برایتان اثبات خواهد شد؛ چرا که بیشتر آنها حاوی مطالبی در مورد روابط جنسی هستند. برای درک تغییر در امیال جنسی که در علم پزشکی "لی بیدو" نام دارد، باید توجه داشت که خواست های جنسی هر فرد و بالطبع هر زوجی متفاوت می باشد. خواست های جنسی در واکنش نسبت به محرک های بیرونی تغییر پیدا می کند؛ به عنوان نمونه می توان به استرس و مصرف داروهای مختلف اشاره کرد. مانند کلیه رویکرد های ارتباطی دیگر، صحبت کردن در مورد نیازهای جنسی نیز نیازمند مشارکت زبانی هر دو طرف میباشد. به عبارت دیگر رابطه جنسی مطبوع، در خارج از بستر شروع می شود. برای بیان تمایلات جنسی روش های گوناگونی وجود دارد. بسیاری از خانم از نوازش کردن، در آغوش کشیده شدن، مالش کمر، و بوسیدن لذت می برند. چنین نشانه هایی در نظر آنها نشانگر ارزش و اهمیت است و برایشان از لذت بالایی برخوردار میباشد. خانم های دیگر ممکن است خواهان محرک های جنسی دیگری از قبیل اورال جنسی، و آمیزش باشند. زمانیکه هر دو طرف با هم بر سر نوع فعالیت جنسی به توافق رسیدند، آنوقت نیم بیشتر مشکلاتشان حل خواهد شد. اگر یکی از آنها خواهان نوع خاصی واکنش جنسی باشد که با خواست دیگری مطابقت نداشته باشد، آنوقت مشکلات بسیار زیادی در رابطه آنها بوجود خواهد آمد. گاهی اوقات یکی از طرفین تمایل به برقراری رابطه جنسی بیشتری نسبت به طرف دیگر دارد و همین امر باعث وارد شدن تنش بیش از اندازه ای به زندگی هر دو نفر می شود. همه ما به خوبی می دانیم که شهوت جنسی در خانمها و آقایون به یک اندازه نیست. برای نمونه می توان گفت که هر دو جنس دارای هورمون هایی با نام تستسترون هستند که میزان این هورمون ها در آقایون به مراتب بیشتر از خانمها است. خانم ها نیز دارای هورمون هایی با نام استروژن و پروژستون می باشند. تستسترون عامل رویش مو در بدن و صورت بوده و همچنین موجب رشد بیشتر عضلات می شود. این هورمون در احساسات فرد نیز تاثیر می گذارد و حالاتی نظیر پرخاشگری و میل جنسی را افزایش می دهد. در دوران بلوغ به این دلیل که میزان تستسترون در بدن پسرهای جوان افزایش پیدا می کند، میل جنسی در آنها شدت پیدا می کند. مطمئناً همین هورمون ها باعث ایجاد تفاوت های زیادی در ساختار بدن زنان و مردان می شوند؛ اما درست نیست که بگوییم: تفاوت هورمونی منجر به ایجاد مشکلات جنسی می شود. در اکثر موارد کاهش میل جنسی به دلیل مشکلاتی که در رابطه وجود دارد ایجاد میشود. آقایون معمولاً با عکس، تماشای فیلم های رابطه جنسی و نگاه کردن به خانمی که از نظرشان جذاب است، تحریک می شوند. از سوی دیگر خانم ها با شنیدن حرف های تحریک کننده ، احساسات صمیمانه، و ابزار علاقه نظیر بوسیدن و نوازش کردن تحریک می شوند. هر دو طرف باید در فضایی به دور از هر گونه خشونت و تهدید در مورد تفاوت های یکدیگر با هم صحبت کنند تا بتوانند مشکلاتشان را حل نمایند. اولین و مهمترین گام برای رفع مشکل جنسی این است که به شریک خود بگویید چه چیزی را بیشتر دوست می دارید و چه چیز سبب می شود که بیشتر تحریک شوید. عده زیادی از خانم ها به توافق اعلام می کنند که مراحل جنسی که در فیلم ها نشان داده می شود، حالت "عادی" ندارد. این در حالی است که آقایون اغلب با تماشای صحنه های محرک فیلم ها و یا عکس های مجله ها تحریک می شوند. زندگی واقعی به آن اندازه ای که در فیلم ها به تصویر کشیده می شود، فریبنده و هوس ران نیست. برخوردهای جنسی در فیلم ها، بیشتر برگرفته از خیال است و از واقعیت، فاصله زیادی دارد. بیشتر خانم ها ناراحتی خود را با همسرشان در میان گذاشته و در مورد آن با یکدیگر صحبت می کنند. مشکل اساسی زمانی بوجود می اید که یکی از زوجین به دیگری بگوید: "من دوست داشتم تو بیشتر شبیه به ستاره آن فیلم بودی." این امر لطمه فراوانی را به طرف مقابل وارد می آورد و این امکان وجود دارد که عزت نفس و اعتماد به نفسش را از دست بدهد. بهتر است به جای عبارت بالا، از جمله ای شبیه به این استفاده کنید: "من دوست دارم در زمان معاشقه چیزهای دیگری را نیز امتحان کنیم. خیلی خوب می شد اگر می توانستیم ---." بهتر است که بحث پیرامون این مطالب را در بیرون از رخت خواب انجام دهید. اگر شریک شما خجالت می کشد که در مورد مسائل جنسی با شما صحبت کند، نباید او را تهدید و یا مسخره کنید. همانطور که در ذیل توضیح می دهیم، کتاب های مختلفی وجود دارند که میتوانند در این زمینه به شما کمک کنند. شرایط مختلفی وجود دارند که می توانند منجر به کاهش میل جنسی شوند. یک عبارت رایج می گوید: "ذهن، قوی ترین و مهمترین اندام جنسی است." به این معنا که احساسات ما نقش بسیار مهمی را در زندگی جنسی ما بازی می کند. بسیاری از زوج ها به خوبی می دانند که وجود استرس نیز می تواند میل جنسی را کاهش دهد. استرس ناشی از مشکلات شغلی و اقتصادی، بیماری یکی از اقوام، مشکلات ازدواج و موارد دیگر می توانند به راحتی درصد زیادی از میل جنسی را کاهش دهند. زمانیکه نگران پرداخت قبوض و صورتحساب ها هستید، به راحتی قادر نخواهید بود که بر روی لذت و عشق خود تمرکز کنید. خانم ها و آقایون در مقابل استرس واکنش یکسانی از خود بروز نمی دهند. تعداد زیادی از خانم ها هنگامیکه در زندگی خود دچار استرس شوند، میل جنسیشان کاهش پیدا می کند، اما مردها از رابطه جنسی به عنوان راهی برای کاهش استرس استفاده می کنند. درک نیازهای متقابل برای حل مشکلات روابط به شدت اهمیت دارد. زمانیکه زوج ها در پی حل مشکلات زناشویی خود هستند، بد نیست که با یک مشاور و یا رواندرمانگر نیز مشورت کنند. موارد دیگری نیز وجود دارند که موجب تقلیل پیدا کردن امیال جنسی می شوند. برای مثال وضع حمل و شیردهی سبب ایجاد ناراحتی هایی در واژن شده و میزان استروژن را نیز کاهش می دهند. این امر منجر به خشک شدن واژن می شود که برقراری رابطه جنسی دردناکی را به همراه دارد. از این گذشته خانم ها نقش یک مادر را پیدا می کند و معمولاً گرفتار کارهای کودک هستند. هر چند باید وظایف مادری را به خوبی اجرا کرد، اما در عین حال باید به خاطر داشت که بچه ها یک روز بزرگ می شوند و خانه را ترک می کنند و تنها کسی که تا همیشه در کنار شما باقی می ماند، همسرتان است. باید سعی کنید که رابطه خود را با شوهرتان ترمیم کرده و آنرا پرورش دهید که بخش مهم این کار در رابطه سالم جنسی خلاصه می شود. یکی از روش هایی که میتوانید استرس خود را کاهش دهید این است که از همسرتان نیز بخواهید که در کارهای مربوط به کودک شرکت کرده و در نگهداری از او به شما کمک کند. بیماری های قلبی نیز از عوامل دیگر ایجاد مشکلات جنسی هستند، چرا که در این حالت بیمار از تقلای زیادی منع می شود. افسردگی نیز یک عامل مهم دیگر به شمار می رود. انجام هر گونه فعالیت به ویژه برقراری رابطه جنسی برای فرد افسرده دشوار می شود. استفاده از دارو، مانند قرص های ضد افسردگی و داروهای کاهش فشار خون نیز می توانند نهایتاً میل جنسی را کاهش دهند. پزشکان به راحتی می توانند تشخیص دهند که داروهایی که قبلاً استفاده می کردید و یا داروهایی که در حال حاضر از آنها استفاده می کنید بر روی تمایلات جنسی شما تاثیر می گذارند و یا خیر. در دوران یائسگی که خانم ها تغییرات عمده ای را تجربه می کنند نیز میل جنسی کاهش پیدا می کند و زنان علاقه خود را به رابطه جنسی از دست می دهند. گاهی اوقات این امر به دلیل خشک شدن واژن و یا کاهش میزان استروژن و پروژستون می باشد. البته این مشکل نیز با تزریق کمی هورمون قابل حل می باشد. البته اگر در این نوع درمان مقداری تسترون به آنها تزریق شود، باز هم این امکان وجود دارد که میل جنسی آنها تغیر پیدا نکند. نمی توان گفت که تسترون درمان قطعی کاهش میل جنسی است و حتی دارای تاثیرات جانبی از قبیل: رشد ناخواسته مو در قسمت های مختلف بدن نیز می باشد. مانند تمام درمان های دیگر بهتر است پیش از استفاده از هر روشی، با پزشک معالج خود مشورت کنید. امروزه مشورت در مورد مسائل خصوصی مانند رابطه جنسی با پزشکان و مشاوران آنقدر رایج شده که هیچ نیازی به خجالت و ناراحتی نیست. همانطور که پیشتر نیز به آن اشاره شد، خانم ها و آقایون دارای نیازهای جنسی یکسانی نیستند. خانم ها خودبخود نمی توانند ارگاسم را تجربه کنند و معمولاً نیاز به تلاش زیادی است.  تصورات اشتباه زیادی در مورد ارگاسم خانم ها وجود دارد اما چیزی که بیش از هر امر دیگری رایج است این است که خانم ها تنها با مقاربت نمی تواند به اوج لذت جنسی دست پیدا کنند و اغلب نیاز به محرک خارجی دستی و یا زبانی دارند. در جامعه ما آموزش های کافی در مورد مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان داده نمی شود به همین دلیل پسرها (و حتی برخی از دخترها) درک صحیحی از واکنش های جنسی بانوان ندارند. باید به شریکتان آموزش دهید که چگونه شما را به اوج لذت برساند و همواره باید در نظر داشته باشید که هر کس مسئول به رضایت رساندن خودش می باشد. شاید در ابتدا این کار کمی دشوار به نظر برسد، اما نهایتاً می بینید که همسرتان از آن استقبال کرده و حتی بیش از پیش تحریک می شود. خانم ها زمانیکه به همراه همسر خود به لذت نمی رسند، اغلب ناامید و دلسرد می شوند. اگر چنین اتفاقی رخ داد، بهتر است در مورد چیزهایی که در بستر دوست می دارید، با شریک زندگی خود صحبت کنید. مطمئن باشید که این بار نیز شریکتان خوشحال می شود. ارتباط جنسی باید فضایی را برای لذت، هم آغوشی، تبادل احساسات و بروز اهمیت به طرفین ایجاد کند و در مکان و زمانی صورت پذیرد که برای هر دو طرف مناسب باشد. زوجین باید با یکدیگر صحبت کرده و طرح لذت خود را بریزند. در یک چنین حالتی دیگر میل جنسی به عنوان یک مشکل حاد محسوب نمی شود. یک ارتباط طولانی مدت و شاد، نیازمند سرسپردگی از جانب هر دو نفر می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با یک مشاور یا روانشناس  گفتگو کنید و مشکلات جنسی خود را برطرف نمایید.