تاریخچه زردچوبه: - یادداشتها و برداشتها

[ و جابر پسر عبد اللّه انصارى را فرمود : ] جابر دنیا به چهار چیز برپاست : دانایى که دانش خود را به کار برد ، و نادانى که از آموختن سرباز نزند و بخشنده‏اى که در بخشش خود بخل نکند ، و درویشى که آخرت خویش را به دنیاى خود نفروشد . پس اگر دانشمند دانش خود را تباه سازد نادان به آموختن نپردازد ، و اگر توانگر در بخشش خویش بخل ورزد درویش آخرتش را به دنیا در بازد . جابر آن که نعمت خدا بر او بسیار بود نیاز مردمان بدو بسیار بود . پس هر که در آن نعمتها براى خدا کار کند خدا نعمتها را براى وى پایدار کند . و آن که آن را چنانکه واجب است به مصرف نرساند ، نعمت او را ببرد و نیست گرداند . [نهج البلاغه]

یادداشتها و برداشتها

تاریخچه زردچوبه:

تاریخچه زردچوبه:
زردچوبه چون زنجبیل از قدیم الایام مصرف مى شده است. پزشکان چینى و هندى در هزاران سال پیش آن را براى درمان چشم درد و زخمهاى جلدى به کار مى بردند. این پزشکان زردچوبه را با شیر مى جوشانیدند و آن را دواى ممتازى براى درمان زکام مى دانستند. ((دیوسکورید)) طبیب یونان قدیم آن را به نام زعفران هندى نامیده و عقیده داشته که زردچوبه داراى همان خواصى است که زعفران دارد. در قرون وسطى اعراب زردچوبه را در اروپاى غربى معرفى کرده و شناسانیدند. در دفتر دارایى یکى از دارو فروشان شهر فرانکفورت به سال 1450 میلادى جزو کالاهایى که نوشته از زعفران هندى نام برده است . در این زمان زردچوبه یا زعفران هندى را براى معالجه یرقان و امراض کبدى به کار مى برند و همه جا معالجه آن عمومیت داشت. پزشکان قرن نوزدهم زردچوبه را اشتها آور مى دانستند که انسداد کبد و طحال را برطرف کرده و براى یرقان و سنگ کلیه مفید است. به طور کلى قرون هجدهم و نوزدهم اگر چه زردچوبه در طب کم مصرف مى شد ولى در صنایع دستى براى پارچه بافى و رنگ کردن چوب به کار مى رفت.

گل زردچوبه ( Curcuma )

ادامه مطلب

+ نوشته شده توسط استاد رویش در 87/05/03 و ساعت 21:3

کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط سخی فرهادی 87/5/18:: 6:42 صبح | () نظر