سوال : با سلام خانم امامی
دستتون درد نکنه این یک قصیده هستش نه یک غزل اگر لطف کنید واضح تر و بیت به بیت توضیح بدید متشکر می شوم و ادامه شعر را لطف کنید معنی کنید ممنون می شم :

پنهان هرگز می‌نتوان کردن...................از چشم عقل قصه‌ی پیدا را
دیدار تیره‌روزی نابینا.......................... عبرت بس است مردم بینا را
ای دوست، تا که دسترسی داری...........حاجت بر آر اهل تمنا را
زیراک جستن دل مسکینان...................شایان سعادتی است توانا را
از بس بخفتی، این تن آلوده...................آلود این روان مصفا را
از رفعت از چه با تو سخن گویند...............نشناختی تو پستی و بالا را
مریم بسی بنام بود لکن......................رتبت یکی است مریم عذرا را
بشناس ایکه راهنوردستی....................پیش از روش، درازی و پهنا را
خود رای می‌نباش که خودرایی................راند از بهشت، آدم و حوا را
پاکی گزین که راستی و پاکی..................بر چرخ بر فراشت مسیحا را
آنکس ببرد سود که بی انده....................آماج گشت فتنه‌ی دریا را
اول بدیده روشنی آموز..........................زان پس بپوی این ره ظلما را
پروانه پیش از آنکه بسوزندش...................خرمن بسوخت وحشت و پروا را

پاسخ : سلام دوست عزیز

چشم عقل (بصیرت) عبرت های اشکار را می بیند و نمی توان آنها را مخفی کرد .( از جمله این عبرتها :)

وقتی زندگی مشقت بار نابینایی را انسانهای بینای باطنی (عاقل و خردمند) میبینند برایشان کافیست تا قدر نعمت را بدانند.

(و قدر نعمت را این گونه پاس میداریم که ) هرکجا اهل دردی را دیدی تا وقتی فرصت خدمت داری سعی بر بر طرف کردن نیازش کن .

چراکه دلجویی از مسکینان برای انکه توان کمک دارد سعادتی بزرگ است.

از بس حرکتی نکردی و تن اسایی کردی تن آلوده ات جان پاکت را هم آلوده کرد.

و برای چنین فردی چرا باید از بزرگی و عظمت سخن گفت وقتی خودش پستی و بلندی شخصیت را تشخیص نمی دهد؟

حضرت مریم بسیار مشهور بود اما در فقط او آنچنان رتبه بالایی داشت و در آن رتبه همتایی نداشت ( شاید منظور این باشد که همگان او را می شناسند اما کسانی که بدانند چه میزان جلالت مقام داشت بسیار کمند.)

ای کسی که راه را می خواهی بپیمایی قبل از حرکت مختصات حرکت را بدان.( بی گدار به اب نزن )

خود رای نباش چراکه اعتماد به رای شخصی خود بود که ادم و حوا را راند.

پاکی را انتخاب کن که پاک بودن عیسی او را به اسمان چهارم برد.

کسی که در دریا ها گنج می یابد و سود زیاد می کند ازین روست که با اغوش باز به استقبال حوادث سخت رفته است.

اول به چشمانت خوب و درست دیدن را بیاموز و سپس راه تاریک زندگی را بپیمای.

پروانه قبل از انکه دیگران او را بسوزانند خود خرمن ترس و احتیاط زیاد را سوزاند.

موفق باشید