غزل تلخ
س.ض.سخا
مجو حکایت ِ شیرین ، کلام ما تلخ است
به شهد هم که بپیچی ، پیام ِ ما تلخ است
چنان به زهر درآمیخته زبان که سخا !
به رغم ِ قاعده ، حتا سلام ِ ما تلخ است
هجا مکن به فرا موشی ی زمانش بخش
که طعم حنظلی ی زنگ ِ نام ما تلخ است
ا َ یا عصاره ی شیرین ِ خوشه های ا مید !
چه صرفه ی ببریم ؟ تاکه جام ما تلخ است
ازین کرا نه ی دلگیر ، تا کجا برویم
- به پای زخم - که طرز خرام ِما ، تلخ است
زبامداد ِ مِه آلود ِ سرد روشــــــن بود
که نیمروزوغروب و ... که شام ما تلخ است
هزار بار به میران مجلسی گفتیـــــــــم
که : آی مایده داران ! طعام ِ ما تلخ است
0
نه سجده ی زخلوص و، نه قعده ی به حضور
عجب مدار که بار قیام ِ ما تـــلخ است
9/ 8 / 74
کلمات کلیدی:
