شعراز مرحوم حاجی گوهرشاه  یکی از شاعران معاصر ولسوالی شغنان ولایت بدخشان

گویم حــــــــــــــــــکایتی نو مانند بلبل زار            ازشوق روی دلبر جانم بگشت افـــــــکار

بشنو تو این سخن را گر بنده باخــــــــدائی            شرینی اش چه قند است و بسیار دلــربایئ

از فعل مکر شیطان خود را بــــکن جدائی            تو درپی زمانه مـــــــــرگ است از قفائی

                                این فکر و ذکر دنیا از دل برآر یک بار                               

فکر دیگر نداری هرگز دراین زمــــــــانه              هم چو تو مـــــرغ وحشی گردی برای دانه

صیاد را ندیدی دام از پی اش نهـــــــــــاده             ای خود پسند و بد کار زودش بکن تو توبه

                             لعنت بــــــــن به شیطان با آن لعین بد کار                              

تو بنده گی بجا کــــــــــن با ذات لایزالش             روزه ز جان و دل گیر پنج وقت بخوان نمازش

باشی بهر دو عــــــــالم بسیار سر فرازش           از رحت الـــــــــــــــهی  از ذات بی نیازش