يادش بخير بار ِ اولي كه ميخوندمش كلي بهش فكر كردم آخه جريان ِ واقعيه جامعه ست!!!
ياد ِ مردم ِ بالادست و پايين دست ِ شعر ِ سهراب افتادم...كه شايد كودكي دارد ميخورد آب...كه حتي اگر برابر هم نيستيم ميتوانيم رعايتش كنيم.